گزارش كارآموزي اسانسگيري (دوره كارداني )

گزارش كارآموزي اسانسگيري (دوره كارداني )

گزارش كارآموزي اسانسگيري

فصل اول

معرفي 3 گياه 4

1- اوكاليپتوس 5

2- اكليل 20

3- بابونه36

انواع بابونه 53

بابونه كبير 54

بابونه رسمي66

بابونه وحشي 72

بابونه رومي 83

بابونه زرد89

فصل دوم

اسانسها 92

تقطير ساده 101

شيمي اسانسها 105

آشنايي با انواع مبرد 110

انواع كلونجر 112

تقطير با بخار آب 125

تقطير با آب و بخار 128

سوكسله 129

اسپكتروفتومتر  130

بازيافت كلروفرم 137

كاربرد اسانس 140

عوارض جانبي 144

جدول كارهائي كه در اين دوره انجام شده 147

فصل اول

معرفي سه گياه:اوكاليپتوس , اكليل , بابونه

اوكاليپتوس

Eucalyptus Globolis labill E,glauca DC

انگليسي:Australian Fever tree

فرانسه: Gommier bleu detasmanic, Arbera la Friever, Eucalyptus

آلماني: Fieberheihbaum

ايتاليايي: Eucalypto

فارسي: اوكاليپتوس

عربي: شجره الكافور

اوكاليپتوس گياهي است از خانواده Myrtaceae بيش از چهارصد گونه دارد كه تنها چند گونه آن به ايران وارد شده و در مناطق مختلف كه زمستان سرد ندارد، نظير نواحي شمال و جنوب ايران كاشته شده است.

درختاني كه در شمال كاشته شده اند هر چند سال يكبار كه سرماي سختي رخ مي دهد سرما زده مي شوند. در چاه بهار نام محلي اوكاليپتوس «آلگا» است.

ذيلا اسلامي چند گونه كه در ايران كاشته شده اند نامبرده مي شود:

1) گونه Eucalyptus camaldulensis و مترادف آن E.rostrata و به انگليسي اين گونه Red gum و Murray red gumg گويند. اين درخت در شمال ايران در اوايل بهار شكوفه مي كند و گلهاي آن ليموي رنگ است و تخم آن در اوايل زمستان مي رسد. در خورستان كاشته مي شود. از اين درخت صمغي به نام كينوي استراليا گرفته مي شود.

2) Eucalyptus globules Labin به فرانسوي Gommier bleu detasmanic و Eucalyplus commun و به انگليسي Tasmanian bleugum ناميده مي شود. اين درخت نيز حدود 50 سال قبل به ايران وارد شده و در شمال كاشته شده است. مقاومت آن به سرما كم است. در استراليا و تاسماني از بلندترين اوكاليپتوسها بوده و بلندي آن به m100 مي رسد ولي در ايران به علت نامساعد بودن شرايط اقليمي زياد بلند نمي شود. از اين درخت نيز صمغ كينو گرفته مي شود.

3) Eucalyptus microtheca F.Muell اين درخت به انگليسي Coolibah eucalyptus و Flooded box گفته مي شود. اين گونه نيز دهها سال قبل به ايران وارد شده و در خوزستان و آبادان كاشته مي شود و در مقابل شوري خاك حساسيت كمتري از ساير گونه ها نشان مي دهد.

4) اخيرا گونه هاي ديگري وارد شده و از نظر تطابق با شرايط اقليمي ايران، در شمال تحت بررسي مي باشد.

موطن اصلي اوكاليپتوس

قاره استراليا، در حدود هفت ميليون و هفت صد هزار كيلومتر مربع وسعت دارد، موطن اصلي اوكاليپتوس را تشكيل مي دهد. علاوه بر آن جنس اوكاليپتوس در جزاير تاسمانيا، پاپوا، بريتانياي جديد، ايرلند جديد، تيمور و جاوه انتشار دارد.

بيش از 600 گونه و تعداد زيادي وارتيه تاكنون در اين نواحي شناخته شده است.اوكاليپتوس در 95% از جنگلهاي استراليا انتشار دارد و در حدود 4/3 از كل رستنيهاي آنرا تشكيل مي دهد. ضمنا در قسمت اعظم مناطق غير جنگلي اين قاره نيز كشت و توسعه يافته است. آب و هواي استراليا به شرح زير طبقه بندي كرد:

1) نواحي مركزي و غربي: داراي آب و هواي بياباني با باران خيلي كم و اتفاقي است.

2) نواحي شمالي: داراي آب و هواي تروپيكال با بارندگي تابستان

3) نواحي شرقي و ايالت ويكتوريا: بارندگي يكنواخت و ملايم

4) نواحي جنوبي بلافاصله بعد از نواحي مركزي: نيمه حاره با تابستان خشك و بارندگي نادر زمستاني، نامنظم و كم

5) نواحي كاملا جنوبي: آب و هواي مديترانه اي با بارندگي زمستانه

انتشار اوكاليپتوس در جهان

تاريخ كشت اوكاليپتوس در جهان و شناخته شدن آن براي كشورهاي مختلف دنيا و جنگل كاري آن در جنوب اروپا و شمال آفريقا، بيش از 170 سال پيش آغاز گرديد. سهولت كشت و ازدياد، سرعت رشد و ساير مزاياي آن سبب شد كه به سرعت به نقاط مختلف جهان انتشار يافته و در بسياري از كشورها تربيت شود. امروزه كشت اوكاليپتوس در اقتصاد بسياري از كشورها نقش بزرگي بازي مي كند. به نظر مي رسد اولين بار در سال 1804 بود كه بذر اوكاليپتوس از استراليا به خارج حمل شد. بذر گونه E.globulus به مقصد پاريس بود كه در سال 1810 در پارك شاتو مالمزون كاشته شد و در حوالي سال 1823 در نواحي آندشيلي اقدام به جنگلهاي اوكاليپتوس شد و در 1828 وارد كيپ كولوني گرديد. در سال 1830 كشت اوكاليپتوس در ايتاليا آغاز شد ولي به علت انتخاب گونه هاي نامناسب اغلب درختان در اثر سرماي سخت از بين رفته و فقط چند پايه از گونه E.polyanthemos باقي ماند. در سال 1843 هندوستان اقدام به وارد كردن و كشت اوكاليپتوس كرد، ولي بايد آغاز كشت واقعي اوكاليپتوس را در حدود سال 1857 دانست كه رامل پس از مسافرتي به استراليا به توسعه و كشت اوكاليپتوس در پرتغال، كاليفرنيا، شمال آمريكا متداول شد.

پس از مدتي كشورهاي برزيل، اسپانيا، پرتغال از چوب و تقطير برگ آن شروع به بهره برداري كردند.

كشت درختان اوكاليپتوس به منظور توليد مواد فرار يا روغنهاي اصلي در كنار درياي سياه قفقاز، در اواسط قرن اخير آغاز شد.

مشخصات كلي

اوكاليپتوس درختي است بزرگ و در شرايط اقليمي استراليا موطن خود تا 100 متر نيز مي رسد. برگهاي آن دو جور هستند، برگهاي جوان آن به شكل قلب، متقابل، افقي ولي برگهاي مسن آن متناوب است. به طور كلي برگهاي اوكاليپتوس دايمي، هميشه سبز، ناخزان، داسي شكل، اغلب سبز مايل به كبود و كمي موي است.

درختي است كه در اراضي خيلي مطلوب و يا با مصرف آب فراوان رشد سريع خواهد داشت، به همين جهت اغلب براي خشك كردن باتلاقها و با اراضي باتلاقي مالارياخيز از آن استفاده مي شود. تكثير اين درخت از طريق كاشت تخم آن صورت نمي گيرد. ابتدا تخم يابند را كه خيلي كوچك و ظريف است در جعبه هائي كه خاك آن نرم و خوب تهيه شده مي كارند و پس از اينكه نهالهاي جوان 6-5 برگ دارند آنها را به گلدانهاي سبدي يا بامبويي منتقل مي كنند. در مناطق حاره انتقال به محل اصلي در فصل باران بايد انجام گيرد و در مناطق معتدل ماههاي آبان و آذر مناسب است.

درخت اوكاليپتوس در برابر سرما مقاومت ندارد و اغلب ارقام آن اگر مدت طولاني در سرماي كمتر از صفر درجه بماند صدمه مي بينند. كما اينكه در شمال ايران تا به حال سرما به اين درختان چندين بار صدمه زده است. اوكاليپتوس به شوري خاك نيز حساسيت دارد. اين درخت بومي اوقيانوسيه است و جنگلهاي وسيعي از آن در استراليا و تاسماني مي رويد و از اين مناطق به ساير نقاط عالم گسترش يافته است. در حال حاضر در هندوستان، مراكش و ساير كشورهاي افريقايي شمالي جنگلهاي وسيعي از اوكاليپتوس ايجاد شده است. در ايران كمتر از يك قرن است كه وارد شده و در شمال و جنوب ايران كاشته شده است.