گزارش اقدام پژوهي چگونه توانستم دانش آموزان را به انجام فعاليتهاي ورزشي تشويق نمايم؟
اقدام پژوهي چگونه توانستم دانش آموزانم را به درس ورزش و انجام فعاليت هاي ورزشي ترغيب نمايم؟
چكيده:
ورزش، حركات هماهنگ عضلانى است كه موجب سلامتي و تقويت اعضاى بدن مى گردد ورزش كردن يكي از راه هاي مبارزه با بيماري هاي جسمي، روحي و مفاسد اخلاقي در يك جامعه است. ورزش و فعاليت فيزيكي مي تواند باعث عملكرد بهتر كودكان در مدرسه و موفقيت بيشتر در امور آموزشي و يادگيري شود. در آموزه هاي ديني ما نيز به ورزش و انجام فعاليتهاي ورزشي سفارش گوناگون شده است. طوري كه پيامبر اكرم (ص ) فرموده اند: به كودكان خود شنا، تيراندازي و اسب سواري بياموزيد .
بسياري از مردم فكر مي كنند كه دانش آموزان فقط زنگ رياضي يا علوم يا... را دوست ندارند ولي زنگ ورزش را دوست دارند در صورتي كه اين طور نيست، برخي از دانش آموزان از زنگ ورزش بيزارند! ورزش نكردن برخي دانش آموزان مسئلهاي است كه ذهن خيلي ها را به خود مشغول كرده است و در اين باره تحقيقات زيادي صورت گرفته است اينجانب نيز كه اولين سال است در رشته ي تربيت بدني انجام وظيفه مي كنم، در زنگ ورزش كلاس خودم دانش آموزاني را ديدم كه به ورزش اهميت نميدهند و از ورزش كناره گيري مي كنند و در گو شهاي مي نشينند و به تماشاي بازي دانش آموزان يا خواندن كتاب مي پردازند. وقتي از آنها سوال مي كردم چرا ورزش نمي كنيد فقط جواب مي دادند"ورزش را دوست ندارم" . راستي چرا آنها از ورزش كردن بيزارند؟ چرا؟
در ابتداي سال تحصيلي قرار شد با همكاري و مشورت با مدير مدرسه و ساير همكاران مقدمات كار يعني تشويق و ترغيب دانش آموزان به امر ورزش را فراهم آورم ولي متاسفانه از اين كار من زياد استقبال نشد به طوري كه كمتر از 25 درصد از دانش آموزان، آن هم با اكراه و اجبار من و مدير مدرسه در برنامه هاي ورزشي و فعاليتهاي ورزشي شركت مي كردند مشاهده ي اين وضعيت باعث نگراني و ناراحتي من و مدير مدرسه شد. پس از اين جريان نيز، بخشنامه اي از اداره مبني بر برگزاري ورزش صبحگاهي و طناب زني و غيره به مدرسه ارسال شد كه اين امر مرا بيش از پيش به انجام اين كار ترغيب كرد. بنابراين اين امر باعث شد تا فكر كنم چگونه مي توانم اين مشكل را حل كنم و دانش آموزان را به انجام فعاليتهاي ورزشي و اجراي ورزش صبحگاهي تشويق كنم لذا هدف اصلي من از انجام اين پژوهش شناسايي راهكارهايي جهت تشويق و ترغيب دانش آموزان به انجام فعاليتهاي ورزشي و ايجاد شور و نشاط در مدرسه بود.
پس از تاييد مساله و گردآوري اطلاعات و شواهد لازم از منابع مختلف، مهمترين دلايل عدم شركت دانش آموزان در فعاليتهاي ورزشي مدرسه شناسايي و مشخص گرديد كه به شرح زير است:
الف) عوامل فردي:
سستي و تنبلي دانش آموز، عدم شكل گيري مهارتهاي ضروري كودك ، برد و باخت، ترس از حضور در تيم ورزشي، خلقت(هر كس داراي خلقتي منحصر به فرد است)، ناتواني در يادگيري مهارت هاي ورزشي و عدم اعتماد به نفس، محدوديت هاي جسماني، ترس از صدمه، ترس از شكست وتمسخر همكلاسي ها. تعريق و نشستن گرد و غبار محيط بر بدن( بخاطر اينكه دانش آموزان بايد آماده حضور در كلاس بعدي شود) .
ب) عوامل خانوادگي
نبود فرهنگ سازي در حيطه مسائل ورزشي و نهادينه نشدن امر ورزش در خانواده. عدم همكاري خانواده در جهت خريد لوازم ورزشي ضروري از قبيل لباس ورزش، و كفش ورزشي، و همچنين عدم همكاري خانواده براي بردن دانش آموزان جهت معاينه پزشكي براي شركت در مسابقه كه البته همه ي اين مسائل ناشي از فقر مالي خانواده ها مي باشد. و نداشتن آگاهي و علاقه ي كافي والدين به ورزش چرا كه فرزندان آنها را الگو و سرمشق اعمال و رفتار خود قرار مي دهند و عدم رضايت والدين جهت شركت دانش آموزان در مسابقات برون مدرسه اي و امضا نكردن فرم رضايت نامه.
ج) عوامل آموزشي و مدرسه اي
عدم وجود امكانات ورزشي لازم براي دانش آموزان و كمبود فضاهاي ورزشي مناسب در مدرسه و خاكي بودن حياط مدرسه كه در هنگام بازي گرد و غبار ايجاد مي شود و باعث آزار و اذيت دانش آموزان مي گردد و صدمات جسماني احتمالي كه در اثر محيط و آموزش نامناسب ايجاد مي شود ، گران بودن ورزش هاي حرفه اي و نبود امكانات ورزشي براي اقشار ضعيف جامعه در بيرون از مدرسه، وجود برنامه ريزي هاي اشتباه در امر ورزش. عدم آموزش صحيح حركات ساده نرمشي به دانش آموزان و گرم نكردن عمومي قبل از بازي و انجام فعاليت كه احتمال صدمات جسماني وجود دارد.