مقاله نقش تصاوير ماهوارهاي بعنوان يك ابزار قوي در امر اكتشاف و استخراج
مقاله ظهور حضرت مهدي و آثار ظهور آن حضرت
مقاله ظهور حضرت مهدي و آثار ظهور آن حضرت
مقدمه 1
ولادت امام زمان (عج) 2
برخي از ويژگيهاي ظاهري امام زمان (عج) 4
غيبت امام زمان (عج) 6
وظايف و تكاليف شيعيان در دوران غيبت امام زمان (عج) 11
انتظار 14
انتظار سازنده 15
انتظار ويرانگر 16
علائم و مقدمات ظهور امام زمان (عج) 17
جهان پس از ظهور امام زمان (عج) 21
اثبات مهدويت امام زمان (عج) 23
مهدويت در انديشه هاي خاورشناسان و … 25
اثبات مهدويت در قران 29
حضرت مهدي در بيان عترت 32
حضرت در احاديث اهل سنت 34
منتخب تعدادي از سئوال در مورد امام زمان ( عج) 36
مقدمه
يا صاحب زمان ادركنا
سخن از ((مهدي ))(عج), سخن از ((هدايت )) است .
سخن از ((غيبت )) ,حديث ((جستجو)) است .
سخن از ((انتظار)), روايت ((حركت و پويايي)) است .
سخن از ظهور بحث از اشتياق رهايي است .
شوق رهايي ,حركت مي افريند , و نتيجه جستجو ,حصول هدايت است .
شيعه بودن با جمود و شكون سازگار نيست.شيعه يعني پيرو و لازمه پيروي جهت گيري رفتار و روش و شكل گيري سلوك و عمل است .
شيعه مهدي (عج) بودن , با گمراهي و بي تفاوتي در برابر انحرافات نمي سازد .
و انتظار ظهور داشتن , با ماندن در تاريكي ها و تسليم در برابر وضع موجود قابل جمع نيست .
ولات امام زمان (عج)
بنا به دريافتهاي مردم وآمادگيهاي افكار از عصرهاي پيشين , نسبت به قيام و و انقلاب آن حضرت دوران بارداري امام همچون حضرت موسي مخفي و پنهان از نظرها بود به نحوي كه ((حكيمه)) عمه آن حضرت مي گويد : ((امام حسن عسگري عليه السلام , به من فرمود :شب را پيش ما بمان , امشب جانشين من متولد مي شود,عرض كردم از كه متولد مي شود ؟ من در نرگس نشان حملي نمي بينم ؟ فرمود : مثل او مانند مادر موسي (يوكابد) است . تا هنگام ولادت از حمل او اثري نيست" من با نرگس خوابيدم و طلوع صبح نزديك شد و نرگس در حالي كه مي لرزيد به سوي من آمد ,بنه سينه چسباندم و بر او , سوره اخلاص (قل هو الله) و قدر (انا انزلناه…) و آيه الكرسي خواندم , پس طفل در شكم مادر ب من جواب داد و با من هم صدا شد, ديدم خانه روشن گشت , چون نگاه كردم ديدم رو به قبله افتاده است . من طفل را به نزد ابومحمد بردم روي زانويش قرار داد و به او فرمود : فرزندم با اذن خدا سخن بگو ! طفل لب گشود و بعد از استعاذه و آغاز كلام به نام خدا فرمود : ((و نريد ان نمن …)) آنگاه سلام و صلوات بر پيامبر و ائمه هدي فرستاد و يكايكي ايشان را نام برد . سپس امام به من فرمود : او را به مادرش برگردان كه چشمش روشن شود ,و بداند وعده خدا حق است )). آن حضرت تميز و ختنه شده متولد شد و بر ذراع فرخنده را همچنان كه از ديرباز كوشزد شده بود : جاء الحق و .. .تقويم زمان اين روز فرخنده نيمه شعبان المعظم نشان مي دهد . بدور از چشمان همه خفاشان شب رست روزگار با سپيده صبح نغمه حيات را متنزنم مي شود . اين مولود را جز چشم ستارگان و ديده فرشتگان و مادر و عمه اش حكيمه , چشمهاي ديگري نظاره گر نشد چه بسا همه چشمها در خواب بودند و نديدند. و اين راز عظيم الهي بعد از تولد نيز مكتوم مي ماند و امام عسگري عليه السلام به تعداد معدودي از دوستان و شيعيان خبر مي دهد و بعد از انتشار خبر ولادت آن حضرت دشمنان حصول اطلاع نموده و دوستان و شيعيان خاص كتمان مي كنند و در پناه پدر پنهان از چشمهاي زندگي را سپري مي كند و در سن پنچ سالگي سايه پر مهر پدر افول نموده و غبار يتيمي بر سيماي ملكوتي اش مي نشيند و اين كودك حجت بالغه الهي مي شود همچنان كه به يحيي پيامبر در كودكي حكمت داده شد و عيسي مسيح در گهواره به پيامبري برگزيده شد .
و خدا به آنجناب حكمت و فضل الخطاب (علم به تمام واژگان و زبانها) عنايت فرمود و او را آيت و نشانه عالميان قرار مي دهد . و تا پايان غيبت صغري و قطع سفارش و فوت نواب اربعه ان حضرت (عثمان بن سعيد المعري ,محمد بن عثمان سعيد العمري, ابوالقاسم حسين بين روي ,و ابوالحسن علي بن محمد السمري) به فاصله هفتاد سال از زمان . زعامت مسلمين را به عهده گرفته وحجت خدا بر بندگانش محسوب مي شد. و به خاطر جو اختناق و خفقان حاكم برجامعه جاممعه شيعيان بر سبيل رمز ((الغريم))مي گفتند و آن حضرت را مقصود داشتند و به نامهاي : حجت ,قائم, مهدي, خلف صالح و صاحب الزمان ناميده مي شد . پس از اين مدت مديد و حصول شرايط لازم براي غيبت طولاني , عدم احساس خلاءفكري و عقيدتي در بين شيعه و رشد عقلاني و … نيابت انتصابي را به اجتهاد و فقاهت تحول مي بخشد و از آن پس روي نهان ساخته و چهره در افقهاي ملكوتي در هم مي كشد و با نور الهي و فروغ بي پايان خويش به گرمادهي روشني و هدايت خويش به امر خدا مي پردازد تاحجت الهي بر مردم در همه عصرها و دورانها تمام گردد و روز موعود فرار رسد . و با قيام پرشورش وعده محتوم حق را محقق سازد .
غيبت امام زمان (عج)
غيبت امام زمان (عج)از وقتي كه پيشواي يازدهم شيعيان حضرت عسكري (ع) در سال 260 هجري قمري در گذشت و مقام امامت و رهبري امت به فرمان خداوند بزرگ به فرزند ارجمند وي حضرت مهدي موعود (عج) منتقل شد دشمنان امام براي قتل حضرت كمر همت بستند و لذا به فرمان الهي بعد از تدارك مراسم به خاك سپاري پدردر سرداب منزل غايب گرديد .
غيبت امام زمان (عج) به دو مرحله تقسيم گرديد : مرحله كوتاه ,كه بدان غيبت صغري گفته اند و مرحله دراز مدت ,كه بدان غيبت كبري گفته مي شود . ((غيبت صغري)) از سال 260 كه سال وفات امام عسكري (ع) است , آغاز گرديد و در سال 329 كه سال وفات آخرين نماينده اوست پايان يافت .اين غيبت از دو جهت محدود بود : 1- جهت زماني 2- جهت شعاعي .
از نظر زماني بيش از 70 سال (69 سال و شش ماه و پانزده روز) به طول نينجاميد و از اين رو ((عيبت صغري )) ناميده شد . و از نظر شعاعي نيز اين غيبت , غيبتي همه جانبه نبود و شعاع و دامنه آن محدود بود يعني در طول مدت 0 7ساله اين غيبت اگر چه امام زمان از نظرها پنهان بود ليكن اين غيبت وپنهاني , نسبت به همه كس نبود بلكه كساني بودند كه به صورتي با امام در تماس بودند . و اينان نايبان خاص امام بودندو كارهاي مردم را مي گذارنيدند نامه ها و سئوالات مردم را به نزد مامام مي بردند – يا مي فرستادند – و پاسخ امام را به مردم مي رساندند . و گاهي گروهي از مردم به وسيله آن نايبان خاص به ديدار امام دوازدهم (عج)راه ميافتند .
البته برخي از مورخين آغاز غيبت صغري را از هنگام ولادت امام مهدي (عج)به شمار آورده اند يعني از سال 255 آغاز و درسال 329 ختم شده كه با اين حساب دوره غيبت صغري 75 سال خواهد شد . از اين رو امام زمان (ع) بنا بر قول مشهور هنگام غيبت كبري يك انسان كامل 75 ساله بودند . ولي پس از در گذشت آخرين سفير خصوصي آنحضرت اين راه نيز به روي مردم بسته شد و فقهاي اسلام به عنوان مرجع رسمي و نايبان عام حضرت در امور ديني و دنيوي معرفي شدند و به خاطر بسته شدن همه تماسهاي خصوصي و طولاني بودن زمان غيبت نام آن را غيبت كبري نهاند .امام صادق (ع) در اين رابطه فرموده است : ((حضرت قائم (عج) دو غيبت دارد : يكي طولاني (كبري ) و ديگري كوتاه (صغري) .))در واقع ((غيبت صغري)) مقدمه ((غيبت كبري)) و زمينه سازي براي آن بود . و اگر يك مرتبه غيبت كبري واقع مي شد باعث تعجب و حتي انكار عده اي واقع شده و موجب انحراف افكار مردم مي گرديد و قبول قطع رابطه مستقيم با امام (عج) چنانچه در غيبت كبري واقع شده براي اكثر مرم دشوار بود .
اما حضرت در مدت 70 سال غيبت كوتاه به وسيله نيبان خاص خود با مردم ارتباط برقرار مي كرد و حتي به بعضي از افراد اذن زيارت مي فرمود تا به تدريج ايشان را با غيبت طولاني خود آشنا و مانوس گرداند .
همچنين از روايات چنين استفاده مي شود كه علت و فلسفه واقعي غيبت آن امام بر بشر پوشيده است و جز خدا و پيشوايان معصوم عليهم السلام كسي نيست به آن اطلاع كافي و كامل ندارد . چنانچه عبدالله بن فضل هاشمي روايت كرده كه از حضرت صادق شنيدم مي فرمود : صاحب الامر غيبتي دارد كه ناچار از آن است به طوري كه اهل باطل در آن ترديد مي كنند .
عرض كردم : يابن رسول الله ! چرا غيبت مي كند ؟ فرمود : به علتي كه به ما اجازه نداده اند آشكار سازيم . عرض كردم : چه حكمتي در غيبت اوست ؟ فرمود : همان حكمتي كه در غيبت سفيران و حجتهاي پيش از او بوده است حكمت غيبت قائم ظاهر نمي شود مگر بعد از آمدن خود او چنان كه حكت سوراخ كردن كشتي توسط خضر و كشتن آن بچه و تعمير ديوار براي حضرت موسي (ع) ظاهر نگشت مگر موقعي كه خواستند از هم جدا شود .
اين روايت و روايات ديگر مثل اين اشاره دارد كه علت واقعي غيبت حضرت را نمي توان گفت و هر سبب و علتي كه بيان مي گردد هر چند مي تواند علت باشد امام علت حقيقي نيست .