گزارش كارآموزي مراحل داشت و برداشت گندم
تغذيه گندم
مسالهي اساسي تغذيه گندم در ديمزارها، تنظيم مقدار كود بر اساس رژيم رطوبتي قابل انتظار در منطقه رشد گياه ميباشد. در شرايط بارندگي محدود، ضرورتاً بايستي مصرف كودهاي شيميايي را به اندازهاي محدود نمود كه موجب گياهسوزي نشده و گياه با استفاده از رطوبت موجود، بتواند از كود استفاده نموده و عملكرد مناسب را توليد نمايد. به عبارت ديگر از به هم خوردن تعادل حساس و بحراني بين رشد رويشي و زايشي در شرايط كمبود رطوبت بايد جلوگيري كرد.
از طرف ديگر وقتي بارندگي در حد مطلوب است، بايد مواد غذايي را به اندازهاي مصرف كرد كه گياه قادر به استفاده كامل و مفيد از آن در شرايط مطلوب رطوبتي باشد. اغلب خاكهاي مناطق خشك و نيمهخشك بطور طبيعي داراي ذخيره پتاسيم زيادي هستند و اين مقدار براي زراعت ديم معمولاً كافي است. برعكس، ذخيره فسفر خاك براي عملكرد رضايتبخش كافي نيست و بايد بر اساس تجزيه خاك و توصيه مناطق فسفر خالص را قبل و يا موقع كاشت مصرف كرد تا استفاده از آن در مراحل اوليه باعث تحريك رشد و استقرار خوب گياه و نفوذ بهتر ريشه شده و پيشرسي محصول افزايش يابد.
فسفر در ازدياد مقاومت گياه نسبت به خشكي موثر است. مصرف كودهاي ازته در غلات ديم، حتي در شرايطي كه حاصلخيزي خاك خوب باشد، مفيد خواهد بود. زمان مطلوب مصرف كودهاي ازته متغير بوده و بستگي به پراكنش بارندگي دارد و بهتر است بر اساس آزمون خاك و توصيه مناطق، ازت خالص (به صورت 3/2 در پاييز در موقع كاشت و در صورت اطمينان از بارندگيهاي بهاره 3/1 آن را در بهار به صورت سرك) مصرف نمود.
در ادامه :
- مهمترين آفات مزراع گندم در منطقه گميشان
- بيماريهاي مهم مزارع گندم در منطقه گميشان
- مهمترين علفهاي هرز مزارع گندم در منطيه گميشان و روشهاي كنترل آن
- مشخصات زراعي ارقام گندم مورد كشت در منطقه گميشان
- مناطق مناسب كاشت
- برداشت گندم